Yıllardır gerek televizyonda gerek sanal alemde gerekse gözümün önünde Doğuyla alakalı hep bir ötekileştirme yapılıyor. Sanki bütün kötü şeyler Doğuda yaşanıyor.
Sanki Batı veya İç Anadolu bölgelerinde Doğuda yaşananlar yaşanmıyormuş gibi sürekli Doğu öyle Doğu böyle diyenleri duyuyor ve görüyorum. İşin kötüsü bu ayrımcılığı yapanların büyük bir kısmını da Doğu-Batı fark etmez Türkiye’min her ili benim için aynıdır diyen vatanseverler oluşturuyor.
2 yıldır üniversite okumak için Konya’da bulunuyorum. Konya’da ülkücü arkadaşım da var ateist arkadaşım da. Ülkücü arkadaşım benim Kürt olduğumu biliyor ama yine de benimle arkadaşlık yapıyor. İnsanlar birilerini ötekileştirmeye alıştığı için bu arkadaşlık bazılarına garip gelebilir. Hâlbuki insanları bir arada tutan şey aynı ırktan olması değildir. Vatanımız ve şanlı bayrağımız bir ise şüphesiz ki hepimiz kardeşiz.
Selçuk Üniversitesi ile Konya merkezin uzaklığı yaklaşık olarak 1 saattir. Birgün kampüsten merkeze gitmek için bindiğim otobüste tesadüfen kırklı yaşlarda Zazaca konuşan birine denk geldim ve dönüp nereli olduğunu sordum. Diyarbakırlı olduğunu, Konya’da ise geçimini sağlamak amacıyla ticaret yapmak için bulunduğunu söyledi. İkimiz aynı yere gidiyorduk ve yolumuz da baya uzun olduğu için sohbet etmeye başladık. Bana Konya’da ne yaptığımı, okumanın önemini, okumayınca neler olacağı gibi şeylerden bahsetti. Aslında belli aralıklarla bu lafları büyüklerimden veya çevremdeki tecrübeli abilerimden duyuyorum. Ama yine de Konya gibi memleketten uzak olduğum bir yerde daha ilk defa görüp konuştuğum birinin bana bu uyarılarda bulunması beni çok mutlu etti.
1 saatlik yol bitmişti ve tam dolmuştan inerken Diyarbakırlı abim beni yanına çağırdı. Beni ilk defa görmesine rağmen kulağıma; ‘Konya’dasın ve öğrencisin. Paraya ihtiyacın varsa çekinme bana söyle. Eğer söylemezsen sana kızarım.’ dedi.
O anki ruh halim o kadar değişikti ki, minnet ve sevgi duygusunu birlikte yaşıyordum. Bu olayı yaşadıktan sonra Rabbime dönüp bu kadar güzel bir coğrafyada yaşamamı bana nasip ettiği için şükrediyorum.
Yani özetle benim söylemek istediğim; bu ülkede Türk, Kürt, Laz, Çerkez ve Arap gibi farklı farklı ırklardan insanlar var. Bizim için Türk veya Kürt olmamız önemli olmamalı, bir olmamız önemli. 15 Temmuz darbe gecesi sağcı, solcu, Türk veya Kürt demeden hepimiz meydanlardaydık. Bu ruh, bu birlik ve beraberlik duygusu bizde kalıcı olsun. Doğu veya Batı ayırt etmeden yaşayalım…
Eklenme Tarihi: 31 Ekim 2017 – Son Güncelleme Tarihi: 31 Temmuz 2019 15:35
